Helaas, geen goed nieuws.

Begin dit jaar.

Trots op mijn overleving na tien jaar.

Moet ik helaas weer de bergschoenen aan.

Het valt mij moeilijk om dit te delen.

 Niet iedereen zit te wachten op

slecht nieuws.

Maar omdat jullie zo trouw meelezen en ik

bij jullie.

Wil ik toch even laten weten

dat de strijd opnieuw begint.

Niet alleen de borstkanker is terug,

maar heb ik helaas ook beenmergkanker.

Ik zal niet uitweiden over wat dit allemaal inhoud,

ook omdat we zelf het nog net weten.

Het wordt een loodzware weg voor ons gezin.

Ik zal zo nu en dan eens meelezen.

Zo jammer de leuke fairs beginnen nu te komen.

Maar live bij jullie langskomen gaat waarschijnlijk niet lukken.

Maar ik kan wel meegenieten van jullie mooie spulletjes.

Dus...veel foto's maken!

Dat maakt me blij!

Hoe ik dit alles ga doen weet ik nog niet.

Concentratie en energie ontbreken.

Er zullen zo nu en dan wel wat foto's voorbij komen.

En een mini reactie op jullie blog.

Misschien een soort dagboekje.
Een tweede blog.

Ik zie wel.

De Camelia in volle bloei.
Gemaakt door mijn lief,
terwijl ik naar het ziekenhuisplafond staarde.

Vorig jaar waren alle knoppen bevroren.
En zie hoe de natuur zich niet laat kennen!!
Kracht!!

We blijven hopen dat de zomer ehh lente snel komt.
Geniet van elkaar en alles wat groeit en bloeit.

Veel liefs,

Annette